Historia e principais características do alfabeto coreano

O alfabeto coreano é coñecido actualmente como han´gul. Este sistema de escritura foi creado a mediados do século XV polo rei Sejong o Grande.

Co alfabeto coreano o que se pretendía era ter un sistema de escritura fácil de entender e de aprender para todas as persoas, xa que as representacións gráficas non son arbitrarias, senón que pretenden representar a fonoloxía da letra. Así a grafía das consoantes representa o punto e o modo de articulación, igual que as vogais cuxa grafía ten unha relación directa coa súa calidade e modo acústico.

No ano 1940 a UNESCO recoñeceuno para ser incluído nas Memorias do mundo.

No inicio do alfabeto coreano as palabras escribíanse de forma vertical, pero na actualidade o seu sistema de escrita faise de xeito horizontal.

Táboa de grafemas

Consoantes

Labiais Apicais Predorsais Palatais Velares Glotais
Simples /p/ /t/ /s/ /ʨ/ /k/
b / p d / t s j /c g / k
Aspiradas /ph/ /th/ h/ /kh/ /h/
p t ch k h
Tensas /p’/ /t’/ /s’/ /ʨ’/ /k’/
pp tt ss jj kk
Nasais /m/ /n/ /ŋ/
m n ng*
Líquida /l/
r / l

Vogais

/i//ʉ//u/
 i eu/ǔ u
/e//ʌ//o/
 e eo/ǒ o
/æ//a/
 ae a

Ditongos

Silabificación

A silabificación que se fai na escrita coreana non garda relación directa coa pronuncia, senón que o que se establecen son bloques pechados de sílabas dun xeito gráfico.

A orde que se establece na silabificación é consoante, vogal central e consoante.

Exemplos

삼승 Samseung (Samsǔng)

태권도 tae kweon do (tae kwǒn do)

Referencias útiles