O palenquero opta por unha estratexia analítica para a expresión da negación que reflíctese no uso da partícula negativa nu en posición posverbal ou final de cláusula:
I | bae | ayá | agué | nu | |
1sg | ir | allá | hoy | no | |
«Eu non vou alá hoxe» |
Ainda que a estratexia da partícula negativa posverbal é a máis frecuente; neste crioulo temos ata dous tipos máis de estruturas negativas básicas, que, segundo Schwegler, veñen determinadas por factores pragmáticos:
- Descontinua de dobre negación : E nu kelé fruta nu «El non quere froita»
- Negación preverbal: E nu kelé fruta «El non quere froita»
A construción descontinua de dobre negación aparece regularmente co modo imperativo:
¡Nu | nda | Purita | ndulo | nu! |
Non | pegar | Purita | duro | non |
«¡Non lle pegues duro a Purita» |
Segundo Schwegler (1991), a negación simple preverbal sería a expresión da negación non marcada, que se utilízase nos enunciados que non contradín afirmacións ou suposicións do interlocutor, senón, unicamente, rexistran as situacións. Pola contra, a negación posverbal e a dobre negación úsanse para contradicir declaracións ou presuposicións que aparecen explícitas ou implícitas no discurso precedente.
Categorías: Negación