A pasiva en finés ten valor impersoal. Constrúese sempre en terceira persoa e nunca se pode expresar o axente. Así, unha oración como "María foi bicada por Xoán" nunca podería construírse en finés, que so admitiría a forma activa equivalente a “Xoán bicou a María”, ou a pasiva sen axente, “María foi bicada”.

É por iso que moitos non a consideran unha forma pasiva senón como unha forma impersoal. Dependendo da consideración o paciente será suxeito ou obxecto.

Por norma xeral o paciente destas pasivas vai en nominativo ou partitivo, segundo se indicou no apartado de transitividade:

Lue-tt-i-in
kirja
Ler-pva-pas-imp libro(=nom)
O libro leuse = O libro foi lido


Kirje-i-tä saa-t-i-in säänöllisesti
Carta-pl-part recivir-pva-pas-imp regularmente
As cartas recibíronse regularmente


Se o paciente é un pronome de primeira ou segunda persoa, vai en acusativo:

Minut
unohde-tt-i-in
1ª sing(=acus) esquecer-pva-pas-imp
Fun esquecido