Esta lingua posúe catro partículas de negación: tidak, jangan, belum e bukan.

Tidak

A partícula de negación máis xeral é tidak (a miúdo acurtada en dak), que sempre vai precedendo a palabra negada. Emprégase para negar tanto verbos coma os predicados non verbais das cláusulas atributivas que estean formados por un adxectivo ou unha frase preposicional:

Merekatidakmenolongkami
Elesnonaxudarnós
SNegVO
="(Eles) non nos axudaron"
Diatidakdisini
Elanonprepaquí
SNegCircunst. lugar
="(Ela) non está aquí"
HawaBandungtidakterlalupanas
ClimaBandungnondemasiadocaluroso
SNegAtrib
="O clima de Bandung non é demasiado caluroso"

Bukan

Bukan emprégase para negar substantivos (ou frases nominais) que actúan como predicados das cláusulas atributivas:

Diabukanguru
Elanonprofesora
SNegAtrib
="(Ela) non é profesora"

Jangan(lah)

Cando a oración é imperativa, a negación debe facerse con jangan(lah):

Jangalahbakabukuitu
Nonlerlibroese
NegVO
="Non leas ese libro"

Belum

Por último, belum, que se podería traducir por "aínda non", combina as propiedades de bukan/tidak coas do marcador de tempo-aspecto perfectivo sudah:

Diabelumprofessor
Elaínda nonprofesor
SNegAtrib
="(El) aínda non é profesor"