Esta lingua posúe catro partículas de negación: tidak, jangan, belum e bukan.
Tidak
A partícula de negación máis xeral é tidak (a miúdo acurtada en dak), que sempre vai precedendo a palabra negada. Emprégase para negar tanto verbos coma os predicados non verbais das cláusulas atributivas que estean formados por un adxectivo ou unha frase preposicional:
Mereka | tidak | menolong | kami |
Eles | non | axudar | nós |
S | Neg | V | O |
="(Eles) non nos axudaron" |
Dia | tidak | di | sini |
Ela | non | prep | aquí |
S | Neg | Circunst. lugar |
="(Ela) non está aquí" |
Hawa | Bandung | tidak | terlalu | panas |
Clima | Bandung | non | demasiado | caluroso |
S | Neg | Atrib |
="O clima de Bandung non é demasiado caluroso" |
Bukan
Bukan emprégase para negar substantivos (ou frases nominais) que actúan como predicados das cláusulas atributivas:
Dia | bukan | guru |
Ela | non | profesora |
S | Neg | Atrib |
="(Ela) non é profesora" |
Jangan(lah)
Cando a oración é imperativa, a negación debe facerse con jangan(lah):
Jangalah | baka | buku | itu |
Non | ler | libro | ese |
Neg | V | O |
="Non leas ese libro" |
Belum
Por último, belum, que se podería traducir por "aínda non", combina as propiedades de bukan/tidak coas do marcador de tempo-aspecto perfectivo sudah:
Dia | belum | professor |
El | aínda non | profesor |
S | Neg | Atrib |
="(El) aínda non é profesor" |