Voz pasiva

Esta voz utilízase para dar máis prominencia o P do verbo transitivo, sobre todo no caso en que poda haber ambigüedade entre o A e o P porque resulte difícil saber quen actúa sobre quen. É o caso do exemplo 2, no que podemos ter dous significados posibles. Utilizando a forma pasiva, o axente omítese ou vai expresado nunha forma oblicua, de xeito que o paciente ten prominencia ó tempo que está claro o seo papel.

As cláusulas en voz pasiva constrúense antepoñendo o P precedido da partícula focalizadora 'are', cámbiase o verbo de transitivo a intransitivo e suprímese o axente orixianl ou exprésase mediante a partícula relacional rumal.

Para intransitivizar o verbo hai tres opcións: 1) en verbos transitivos radicais alóngase a vogal; 2) con verbos transitivos derivados márcase engadindo o sufixo -x; 3) e con ambas clases de verbos pódese utilizar o sufixo -(v)taj para indicar unha acción completa.

Exemplos:

(1) Activa non marcada:

X-e-ki-chäprialab’omrimu’sab’
COMPL-3pABS-3pERG-collerDEMnenosDEMladinos
 P = ABSA = ERG
= Os ladinos colleron os nenos

(2) Activa con Axente focalizado:

Arerialab’omx-e-ki-chäprimu’sab’
FOCDEMnenosCOMPL-3pABS-3pERG-collerDEMladinos
A = ERG P = ABS
= “Son os nenos os que colleron aos ladinos"

(3)Pasiva (con paciente focalizado):

Arerialab’omx-e-chapk-umalrimu’sab’
FOCDEMnenosCOMPL-3pABS-coller\PSV3pA-porDEMladinos
P = ABS A (OBL)
= “Son os nenos os que foron collidos polos ladinos”

Voz antipasiva

Antipasiva de enfoque

Esta voz utilízase para dar énfase ou para cuestionar ou negar o axente transitivo. A voz antipasiva intransitiviza o verbo, polo tanto o axente que na forma non marcada iría en ergativo, neste caso aparece en absolutivo. O paciente omítese ou pasa a expresarse de xeito oblicuo introducido por un termo relacional (rech). O cambio de voz no verbo indícase pola adición do sufixo -n, en verbos transitivos derivados, e -ow/uw, en verbos transitivos radicais.

(4) Activa:

k-ø-u-tz’ib’-ajjunwujriaKanëk’
INC-3sABS-3sERG-escribir-TRunlibroDEMCLFKanek’
 P = ABSA = ERG
= “Kanek escribe un libro”

(5) Antipasiva de enfoque:

riaKanëk’k-ø-tz’ib’-änr-echjunwuj
DEMCLFKanek’INC-3sABS-escribir-ANTIP3sA-RELunlibro
A = ABSV(ABS=A)P (OBL)
= “É Kanek o que está a escribir (n)un libro”

Neste tipo de antipasiva en xeral o verbo concorda só con Axente (A) coa serie absolutivan de prefixos. Pero por riba dese criterio ten prioridade a xerarquía persoal (de topicalidade inherente):

1ª > 2ª > 3ª pl > 3ª sg

Se o Paciente (P) é máis alto nesta xerarquía é o que determina a concordancia absolutiva en caso de non ser expresado en forma oblicua

(6) Axente 2ª e paciente 1ª

  • Activa:
X-in-a-xib'-ijpab'e
COMPL-1sABS-2sERG-asustar-TRPREPcamiño
=Asustáchesme no camiño
  • Antipasiva de enfoque:
Atx-in-xib'-inpab'e
PRO.2sCOMPL-1sABS-asustar-ANTIPPREPcamiño
AV(ABS=P)  
Fuches ti quen me asustou no camiño

(7) Axente 3ª e paciente 2ª

  • Activa:
x-at-u-xib'-ijrikoj
COMPL-2sABS-3sERG-asustar-TRDEMleón
V(ABS=P)(ERG=A)A
=O león asustoute
  • Antipasiva de enfoque:
Arerikojx-at-xib'-in-ik
FOCDEMleónCOMPL-2sABS-asustar-ANTIP-INTR
AV(ABS=P)
=Foi o león o que te asustou

(8) Axente 3ªsg e paciente 3ªpl

  • Activa:
x-e'-u-xib'-ijriwinäqrib'aläm
COMPL-3pABS-3sERG-asustar-TRDEMxenteDEMtigre
V(ABS=P)(ERG=A)PA
=O tigre asustou á xente
  • Antipasiva de enfoque:
Arerib'alämx-e-xib'-inriwinaq
FOCDEMtigreCOMPL-3pABS-asustar-ANTIPDEMxente
AV(ABS=P)P
=Foi o tigre o que asustou á xente

Antipasiva absoluta

Esta voz utilízase cando o paciente da acción transitiva é descoñecido ou o falante non quere mencionalo. O axente pasa a marcarse en absolutivo e o verbo cambia de voz ó engadirlle o sufixo -n, en verbos derivados, e -(V)n, nos radicais.

(9)Activa:

k-ø-ki-tikiximriw-achib'il
INC-3sABS-3pERG-sementarmilloDEM1sA-compañeiros
="Os meus compañeiros sementan millo

(10)Antipasiva:

k-e-tik-onriw-achib'il
INC-3pABS-sementar-ANTIPDEM1sA-compañeiros
="Os meus compañeiros sementan"

Antipasiva incorporante

Esta voz é utilizada nos casos en que o paciente dun verbo transitivo pasa a incorporarse sintácticamente (pero no caso do k'iche' NON morfolóxicamente) nunha construcción intransitiva. O feito de incorporar o paciente en forma independiente fai que xa non teña relación directa co verbo e non precisa ser marcado por ningún morfema. Como a construcción é intransitiva e xa só ten un actante principal, o axente, este vai marcado polo absolutivo.

Este tipo de voz indícase na forma verbal mediante o sufixo -ow/uw nos radicais e -n nos derivados.

(11) Antipasiva:

rik-e-yuq'-unchijx-e-yawaj-ik
DEMINC-3pABS-pastorear-ANTIPovellaINC-3pABS-enfermar-INTR
="Os que pastorean ovellas enfermaron"

Voz instrumental

Cando se atepoñe un instrumento ao verbo úsase esta voz. Nunha oración non marcada, o instrumento introdúcese por medio dun substantivo relacional. Na voz instrumental, o verbo segue sendo transitivo, pero agrega o sufixo -b'e para indicar o cambio de relación do instrumento na cláusula, que neste caso non leva partícula relacional. O verbo concordará agora co novo obxecto e co axente, mentres que o Paciente pasa a ser un oblicuo introducido polo substantivo relacional -ech

ab'ajx - e' - u - paxi - b'ee -jk-echrib'o'jriali
pedraCOMPL-3pABS-3sERG-romper-INSTR-TR3pA-paraDEMolaDEMrapaza
INSTR=ABS P = ABSA = ERG
="A rapaza rompeu a ola con pedras / empregou pedras para romper a ola"

Transitivización causativa

O sistema verbal da lingua conta cun sufixo transitivizador que expresa causatividade. Se engadimos -isa a unha raíz ou base verbal intransitiva, obtemos unha expresión na que indicamos que alguén ou algo está a provocar o proceso.

k-Ø-u-b'in-isa-j
INCOMP-3SG.ABS-3SG.ERG-camiñar-CAUS-TR
= Fai que camiñe ou faino camiñar
x-Ø-r-ok-isa-j
COMPL-3SG.ABS-3SG.ERG-entrar-CAUS-TR
= entrouno ou fixo que entrase